Διάβαζα στον Sebastien για την φήμη περι σεισμού… Το μόνο σχόλιο που μου ήρθε να του πω ήταν ότι εαν είναι να έρθει θε να ρθεί αλλιώς θα προσπεράσει… Και είχα ακριβώς αυτό το βίντεο που είχα δει πριν καιρό, στο μυαλό μου….
Archive for Φεβρουαρίου, 2008
Ιστορίες για ξεπαρθανιασμένους Blogers….
Κάποιοι πόνεσαν πολύ και το κωλαράκι τους έβγαλε φωτιά μια και το διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια έχει πάρει φωτιά. Κάτι ξενέρωτα ηλιθία “μαλακισμένα” κρύβονται πίσω από την ανωνυμία τους και χαλάνε τον χυλό. Γενικά τα χώνουν και ανοίγουν μάτια σε κοιμισμένα πρόβατα του κερατά. Δυστυχώς δεν μπορεί ο σάπιος μηχανισμός να κάνει κάτι. Δεν μπορεί να τους κάνει να το βουλώσουν. Μερικές φορές μάλιστα πολλοί σκέφτονται ότι η δικτατορία ήταν καλύτερη, μπουκάρανε στο σπίτι, τους μεταφέρανε στην ΓΑΔΑ και τους έδειχναν τον Χριστό φαντάρο. Μερικές φορές μάλιστα στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν δραπέτευαν από το παράθυρο του 4 ορόφου και μετά, ούτε μπλογκ ούτε ζημιά… Βέβαια όλες αυτές οι καλές εποχές έχουν περάσει και τώρα το κάθε μαλακισμένο, λέει την αλήθεια του και βγάζει τις φωτογραφίες του συστήματος στην φόρα. Παλιότερα δεν υπήρχε πρόβλημα μια και ήταν λίγοι που τους διαβάζανε αλλά όσο πάει τους διαβάζουν και άλλοι… Α ρε Μακάρθι που χρειάζονται τα παλιοκομμούνια του κερατά.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Τα κλειδιά στην Κυρία…
Είπα ότι σήμερα θα κοιμηθώ νωρίς… Αλλά… παπάκια…@@@
Και πώς να κοιμηθώ νωρίς… όταν μπαίνω στην ψιλικατζού, THAT’S ALL FOLKS το παρόν κατεδαφίζεται… Κάτι πρέπει να πω. Κάτι πρέπει να γράψω… Να γράψω? Ίσως να πρέπει να πάω να διαβάσω καλύτερα, αλλά μετά από λίγες λέξεις…
Πες τα …πάτερ
Η έννοια της εκκλησίας και των «λειτουργών» τους έχει χαθεί κάπου μέσα στα χρόνια και στα…χιόνια 😉
Ιδιαίτερα στη χώρα μας , έχουνε μείνει πολύ πίσω από την εποχή και τις εξελίξεις οι απανταχού «ιεροδιδάσκαλοι» και λοιποί πνευματικοι πατέρες της Ορθοδοξίας μας 😀
Ακόμα μείναν στα περί της αποφυγής των προγαμιαίων σχέσεων και λοιπαί παπαρίαι…
Ευτυχώς που υπάρχουν όμως και οι Καθολικοί παππάδες και οι εκκλησίες τους…
Ξέρετε, εκεί που οι κυριακάτικες λειτουργίες έχουν λιγάκια από RnB, disco και cha cha 😆
Εκεί που σηκώνονται και χορεύουν, χτυπάν παλαμάκια, κάνουν καμάκι, ζητωκραυγάζουν για τα ωραία κηρύγματα του παππά ,λες και αντιγράφει τον Ομπάμα στο στυλ και παράλληλα προωθεί τους Λόγους του Κυρίου λυρικά και όχι μόνο…
Μπράβο στους καθολικούς παπα-Μεταλληνούς και ιδιαίτερα στον Paul Wirth, ιερέα της Relevant Church στη Φλόριντα ο οποίος παρακινει σε καθημερινό sex τους παντρεμένους πιστούς του, ενώ τους ανύπαντρους σε μονάχα 30μερη αποχή μετα περισυλλογής και προσωπικής αναζήτησης του «τις πταίει» και είναι μονάχοι με τα «πέντε» ορφανά 😆 Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »
Το πιο κοντινό Βιβλίο
O melomenos με κάλεσε σε παιχνίδι. Πρέπει λέει να πιάσω το πιο κοντινό μου βιβλίο να το ανοίξω στη σελίδα 123(αν το βιβλίο δεν διαθέτει 123 σελίδες βρίσκω άλλο) πρέπει να βρω την πέμπτη παράγραφο της σελίδας και να αναρτήσω τις επόμενες τρεις παραγράφους… Τρέχα γύρευε… Το πιο κοντινό με την έννοια αυτό που νοιώθω πιο κοντινό μου; Ή αυτό που βρίσκεται πιο κοντά μου αυτή την στιγμή; Χμμμμ… αυτό που βρίσκετε πιο κοντά μου αυτή την στιγμή… Θα κλέψω λίγο γιατί θα βάλω 4 παραγράφους, αλλά νομίζω ότι είναι απαραίτητη η τελευταία, που είναι άλλωστε δυο σειρές.
Και αν η σύφιλη είναι τώρα παρωχημένη, τι με αυτό; Υπάρχει πάντα το AIDS και τα θύματα του για να αναλαμβάνουν το φορτίο του τωρινού στίγματος της ενοχής, της κατάρας. Υπάρχουν και οι ομοφυλόφιλοι, οι τοξικομανείς, οι αλλοδαποί για να ενσαρκώνουν ως νέοι αποδιοπομπαίοι τράγοι το φορτίο μιας ηθικής εξαθλίωσης. Ο στιγματισμός και ο εξοστρακισμός των ήδη στιγματισμένων αυτών ομάδων κορυφώνεται μέρα με την μέρα.
Υπάρχουν ακόμη και οι Αλβανοί πρόσφυγες για να προβάλλουμε πάνω τους το φορτίο της κοινωνικής και οικονομικής μας απελπισίας. Αυτοί ευθύνονται για την ανεργία και τη μιζέρια μας, αυτοί μαζί με τους άλλους επίφοβους γείτονες μας φταίνε για την εν γένει κακοδαιμονία μας.
Και εάν τύχει και “κατά λάθος”, επειδή το ’φερε η “ώρα η κακή” και σκοτώνουμε κάνα δύο από δαύτους “επειδή θέλανε να μας κλέψουν”, αν τύχει και δίκην ευυπόληπτων πολιτών στην κυριολεξία τους κατακρεουργήσουμε, “ε, δε βαριέσαι! Αλβανοί είναι!!!”
Το κακό λένε έρχεται πάντα επ’ έξω. Μήπως για να συγκαλύψει έντεχνα το απύθμενο κακό που υπάρχει μέσα μας;
Ψυχο-Λογικά
Οι παγίδες του αυτονόητου
της Φωτεινής Τσαλίκογλου
Μαμά……ετών 36…, Anna, isisveiled, TZONAKOS… και φυσικά ο Tsopanis…
Καλώ σε παιχνίδι:
Μαμά……ετών 36…, Anna, isisveiled, TZONAKOS… και φυσικά ο Tsopanis…
ο Νιπτήρας ο ξεγάνωτος… ο παλιομπινές
Νίπτει τας χείρας του όποιος τα έχει λερώσει…
Για αυτό εγώ δεν κάνω ποτέ μου μπάνιο…
Τάδε Έφη και Ευθυμία
Lykos
Ελευσίνια Μυστήρια
Πάντα συμπαθούσα αυτή την φάτσα με τα γυαλιά και την σφουγγαρίστρα στο κεφάλι, ποτέ δεν τον παρακολουθούσα όμως ιδιαίτερα και ούτε σκόπευα να το κάνω ιδίως απο την στιγμή που άρχισε να μιλάει για μεταφυσικά… Αλλά αυτός ο τυπάκος με το όνομα Χαρδαβέλας αυτή την εβδομάδα έχει ένα πολύ καλό θέμα…
Ελευσίνια μυστήρια. Η επιτομή του ερμητισμού, του μυστικισμού και του θεολογικού ιδεώδους του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού… Μια εκπομπή πραγματικά που νομίζω ότι αξίζει να την δείτε, όχι γιατί θα είναι καλεσμένος ένας φίλος που πραγματικά έχει βουλιάξει μέσα στα μυστικά και τα μυστήρια των Ελευσινιων, αλλά γιατί θα πιστεύω ότι θα γίνει μια εκπομπή που θα μπορέσετε να μάθετε και να ακούσετε πάρα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Ποιος είναι ο φίλος μου; Θα τον αναγνωρίσετε από την σχεδόν παγανιστική του μορφή και το σύμβολο του μανιταριού που θα εκπέμπεται γύρω από το κεφάλι του μέσω φωτός, σαν άλλο (ή μήπως το ίδιο) φωτοστέφανο την ώρα που θα επεξεργάζεται τους μύθους του Τριπτόλεμου.
Λυκος, ο Αποδημητικός…
Είναι περίεργο σε πόσο δύσκολη θέση έρχεσαι μερικές φορές στην ζωή σου. Πόσο δύσκολο είναι να μετέχεις σε κάτι στο οποίο πιστεύεις, το οποίο αγαπάς και κάπου σε κάποια φάση διαπιστώνεις, ότι όλο αυτό δεν ήταν παρά ένα όνειρο.
Πόσο δύσκολο είναι να μετέχεις σε μια ομάδα ανθρώπων και να διαπιστώνεις ότι απλά συντονίζονται απο ένα σάπιο συνονθύλευμα ανθρώπων που αντί να παίρνουν αποφάσεις σύμφωνα με αυτά που λένε ότι πρεσβεύουν, παίρνουν αποφάσεις σύμφωνα με τα προσωπικά κάποιων από αυτούς.
Σήμερα παρόλα αυτά νοιώθω πιο δυνατός από ποτέ. Σήμερα νοιώθω ότι τόσο καιρό απλά η διαίσθηση μου, μου έλεγε την αλήθεια και ότι πρέπει σαν λύκος να την εμπιστεύομαι περισσότερο. Ο άλλος μου εαυτός πέθανε… βασικά τον σκότωσαν, αλλά χαμογελώ… ο λύκος παραμένει… Ο λύκος θα κάνει σύντομα την τελική του κίνηση… πολύ χαίρομαι που είμαι λύκος. Ποτέ δεν θα γίνω τίποτα λιγότερο από αυτό. Οι λύκοι έχουν κάποιες ηθικές αξίες, τις οποίες ποτέ δεν θα απαρνηθώ.
Περι Έρωτος… Ερωτόκριτος
Kι αν για τον έρωτά μου δεν μπορώ να πω
αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου,
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου
ταις λέξεις και τις φράσεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
εις όποιο θέμα κι’ αν περνώ, όποιαν ιδέα κι’ αν λέγω.
Αποσπάσματα από το ποίημα έχουν μελοποιηθεί από πολλούς κατά καιρούς και τα τραγουδούν στην Κρήτη, με ποιο γνωστό αυτό του Νίκου Ξυλούρη.
Και ένα άλλο απόσπασμα από τον αγαπημένο μου ξάδερφο Κώστα… Το δεύτερο μέρος του τραγουδιού είναι μια συνήθεια που έχουν στην Κρήτη να κολλούν μετά τον Ερωτόκριτο κάποιο άλλο τραγούδι. Το συγκεκριμένο είναι σε στοίχους ενός από τους μεγαλύτερους ίσως μουσικούς της Κρήτης του Κώστα Μουντάκη και οι κοντυλιές είναι παραδοσιακές.
http://www.fileden.com/files/2007/12/30/1669636/01%20Track%201.wma
Σήμερα Γιορτάζουμε τα Γενέθλια του….
Σήμερα το ένα τρίτο από το μαντρί έχει γενέθλια… αγαπησιάρικα γενέθλια… Σήμερα γιορτάζουμε την σωστή μέρα μάλιστα, την γέννηση και την δημιουργία του ποιμένα μας, του καθοδηγητή μας, του εμπνευστή μας, του φωτεινού αυτού ανθρώπου που ήρθε στην ζωή μας να μας οδηγήσει… εκεί που θέλει… Σήμερα γιορτάζουμε και πίνουμε στην υγεία του Tsopani με την ευχή να είναι καλά, πάντα ευτυχισμένος, πάντα χαρούμενος και γάμα τα πρόβατα, ο Tsopanis να είναι καλά και πρόβατα έχουμε πολλά…
Χρόνια πολλά καθοδηγητή μας…
Ρουφιάνος δεν είμαι… Εγώ Μάκης δεν γίνομαι… αλλά υπάρχει και φώτο του Tsopani ακριβώς απο κάτω….
Άι-Στράτης…
Κάποτε μιλούσα με κάποιον για την σημασία του internet… Πόσο εύκολα μπορείς να χαθείς μέσα του, πόσο εύκολα μπορείς να απομονωθείς… Αλλά όλα είναι τελικά επιλογές. Όσο εύκολα μπορείς να χαθείς τόσο εύκολα μπορείς να βρεις. Να βρεις αυτούς που η πολιτεία έχει σε πραγματική απομόνωση. Αυτούς που η μοίρα; Μάλλον η αδιαφορία, άφησε μόνους.
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Νιώσε με…
Λίγα τραγούδια στην ζωή, έχουν την ίδια αίσθηση με αυτή που νοιώθεις όταν τα ακούς για πρώτη φορά. Υπάρχει ένα κομμάτι που με ακολουθεί εδώ και χρόνια, πολλά χρόνια. Ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και πάντα όταν το ακούω, βαθιά αναρωτιέμαι… Και να που δεν ξέρω… Και να που ακόμα προσπαθώ να καταλάβω… μήπως όλοι έτσι δεν αναρωτιόμαστε;
Όλα όσα έχασα, όλα όσα είδα κοντά μου έχρονται και τώρα δεν έχω φόβο κανένα…
Κου… Κου… Β(άου)…
…κάνει η γκουγκουβάγια 😆 (άσχετο μεν, αλλά κάπως έπρεπε να ξεκινήσω το πόνημαν τούτο, δε) 😉
Εδώ και τρεις βδομάδες έχω μετακομίσει στην Τυρούπολη και όπως γίνεται συνήθως όταν μπαίνεις πρώτος σε ένα διαμέρισμα, το ίντερνετ σε στυλ «εδώ και τώρα» είναι μάλλον αδύνατο σαν ενδεχόμενο 😉
Οπότε ,αραιά και που έχω πρόσβαση με όλο αυτό το όμορφο πράγμα που λέγεται διαδύκτιο και blogs…
Βέβαια ο Lykos έχει φορτσάρει τώρα τελευταία, οπότε μάλλον χεσμένο μ ‘έχετε σαν τσοπάνη, αν σας λέει κάτι ακόμη αυτό το nickname 😆
Να μην πολυλογώ, αυτό που θέλω να πω και να εκμυστηρευτώ, είναι πως έχω σαπίσει στο χαζοκούτι όλες αυτές τις μέρες και μαζί έχει σαπίσει και το μυαλό μου!!!
Άρχισα πραγματικά να λυπάμαι όλους αυτούς/ες που ζουν στις μεγαλουπόλεις, δουλεύουν μέχρι τις 9 το βράδυ και έπειτα η σταθερή «ψυχαγωγία και διασκέδασή τους» είναι η Tv…
Μιλάνε για χειραγώγηση και μαζοποίηση κάποιοι και έχουν απόλυτο δίκιο.
Το χω νιώσει το τελευταίο εικοσαήμερο, σας τ’ ορκίζομαι…
Πολλοί δεν το παραδέχονται, (αν κάναμε την ίδια κουβέντα πριν λίγο καιρό θα λεγα και γω όχι) αλλά δυστυχώς έτσι είναι…
mantri 