21η Απριλίου

21 Απριλίου, 2007 · Κατηγορία Loop ಫೆ Lykರs speaking

21Η Απριλίου και τα μυαλά στα κάγκελα. 21Η Απριλίου ορισμένη εδώ και 20 ημέρες, ημέρα του κοιμισμένου από το μαντρί. Τους κοιμισμένους όλου του κόσμου. Όλους εκείνους που κοιμούνται και όχι απλά δεν ξέρουν τι γίνεται γύρω τους, αλλά δεν καταλαβαίνουν καν ότι κάτι δεν πάει καλά. Και δεν φαίνεται να πηγαίνει τίποτα καλά. Όχι δεν είναι σενάριο καταστροφολογίας, είναι η φύση κάποιων να καταστρέφουν και η φύση κάποιων άλλων να κοιμούνται. Οι ιδέες είναι αλεξίσφαιρες αλλά η ηλιθιότητα είναι αθάνατη, απέραντη, αιώνια σαν το σύμπαν. Το αίμα από τις εξεγέρσεις μοιάζει να έχει ξεπλυθεί από τα τηλεοπτικά δορυφορικά κύματα και διαφημιστικά μηνύματα και συ μου λες ότι όλα θα πάνε καλά…
Την κοκκινοσκουφίτσα δεν την έφαγα και ο κυνηγός δεν την έσωσε, είναι μια προπαγάνδα αυτή όπως όλες οι άλλες που πιστεύεις μικρέ μου άπληστε καταναλωτή. Είναι μια προπαγάνδα ενάντια στους λύκους. Ο λύκος και το πρόβατο μάχονται μέσα μου. Παλιότερα έτεινα να πιστέψω και εγώ σε αυτή την ιστορία, αλλά από τότε έχουν περάσει χρόνια. Σαν τον Γέρο Μαθιό κάθομαι μονάχος στο βουνό και περιμένω. Το τέλος; Την αρχή; Δεν ξέρω. Μια χούντα θα μας σώσει αναφωνούσε πριν μερικά χρόνια γνωστός μου. Μια χούντα… Μα τι ζούμε; Την χούντα του κεφαλαίου, την χούντα του καταναλωτή. Όποιος δεν πουλάει δεν αξίζει, όποιος δεν πουλάει μπορεί να πεθάνει… Όποιος δεν πουλάει να πάει να γαμηθεί. Εδώ όλα πουλιούνται όλα αγοράζονται. Δως μου την χολή σου και ως άλλος Ιονάς θα στην μοσχοπουλήσω… Τα όρια της χούντας χάνονται μέσα στα όρια του τηλεοπτικού σου, πολιτικού σου, κοινωνικού σου δέκτη. Τα δικαιώματα σου τελειώνουν εκεί που αρχίζει το κέρδος.

Σ’ αυτό το χώρο κάτι μου φέρνει
ρίγη γλυκειάς αδιαφορίας
δεν τρέχει τίποτα έξω από μένα
ζω στο δικό μου μικρό παράδεισο

Σ’ αυτό το χώρο όλα μας φέρνουν
ρίγη ηδονής, ρίγη ευτυχίας
δεν τρέχει τίποτα γύρω από μας
κανένα ίχνος ανησυχίας

Κλείνω τ’ αυτιά μου σε κάθε ψέμα
που μου ξυπνά φόβο παράλογο
είμαι περήφανος που ζω σαν τον καθένα
στην αυτοκρατορία των ανάπηρων

Υποκλιθείτε στη μητέρα σιωπή
μη σας τρομάζει η καινούργια της όψη
θα σας δεχτεί δεν θα σας διώξει
αν κρατηθείτε όπως πρέπει ΒΟΥΒΟΙ

Υποκλιθείτε στη μητέρα σιωπή
τώρα που αλλού δεν μπορείτε να πάτε
τώρα που μάθατε ξανά ν’ αγαπάτε
το χαλαρό και υπνωτικό της κορμί

Φρόνιμοι όλοι
με υφός νικητών
διασκεδάστε
στο χορό των δειλών

Ξένοιαστοι όλοι
με παρελθόν πλαστό
ξαναδοθείτε
στο χορό των δειλών

Υποκλιθείτε στη μητέρα σιωπή
κι αφήστε την για σας να διαλέξει
πόση ευτυχία ο καθένας θ’ αντέξει
στην αγκαλιά της που προσμένει ζεστή

Υποκλιθείτε στη μητέρα σιωπή
νοιώστε από μέσα σας το τέλος να τρίζει
μ’ αυτή τη δύναμη που ξέρει να πνίγει
κάθε σας φόβο και κάθε κραυγή