Αλλάξαμε αδερφέ… αλλάξαμε και εμείς και αυτά που γράφουμε και αυτά που ακούμε… Αλλάξαμε και μας αλλάξανε, σταματήσαμε λίγο να γελάσουμε και συνεχίζουμε προς τον δρόμο μας. Και περιφερόμαστε σε δρόμους παράλληλους, κοιτάμε ο ένας τον άλλο από μακριά, κοιτάμε ο ένας τον άλλο από απόσταση και ακόμα δεν το πήραμε απόφαση, πως τα χρόνια πέρασαν και μείναμε μόνο στην ματιά μας ίδιοι. Και τα λόγια του χθες έρχονται ανάλαφρα στα αφτιά μας και στα μάτια μας μοιάζουνε παιδιά, λόγια που έρχονται σαν μνήμες από τα παλιά…
Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια... [Νίκος Χουλιαράς]