Archive for 8 Μαρτίου, 2007

Αστικός μύθος


A γαπητοί φίλοι.

Ευγενικά σας παρακαλώ να αφιερώσετε 2 λεπτά για να διαβάσετε αυτό το e-mail. Εάν το βρείτε χρήσιμο, συμβουλέψτε και άλλους.

Παρακαλώ περάστε αυτό το μήνυμα και σε άλλους.

Συνέβη στο Παρίσι πρόσφατα και μπορεί να συμβεί και αλλού. Μερικές εβδομάδες πριν, στον κινηματογράφο, ένα πρόσωπο αισθάνθηκε κάτι στο κάθισμά της. Όταν σηκώθηκε να δει τι ήταν, είδε μια βελόνα να βγαίνει από το κάθισμα με ένα συνημμένο «εσείς μολύνθηκε μόλις από το HIV.

Το κέντρο ελέγχου ασθενειών (στο Παρίσι) εκθέτει πολλά παρόμοια γεγονότα από πολλές άλλες πόλεις. Όλες οι δοκιμασμένες βελόνες ήταν θετικό HIV. Το κέντρο επίσης αναφέρει ότι οι βελόνες έχουν βρεθεί στους διανομείς μετρητών, σε δημόσιες τραπεζικές μηχανές.

Ζητάμε ο καθένας για να προσέχει όταν αντιμετωπίζει τέτοιου είδους καταστάσεις. Όλες οι δημόσια καρέκλες, τα καθίσματα πρέπει να επιθεωρούνται με προσοχή πριν από κάθε χρήση. Μία προσεκτική οπτική επιθεώρηση πρέπει να είναι αρκετή. Επιπλέον, ζητούμε ο κάθε ένας από σας να περάσει αυτό το μήνυμα σε όλα τα μέλη της οικογένειάς του και των φίλων του.

Πρόσφατα, ένας γιατρός έχει διηγηθεί μια κάπως παρόμοια περίπτωση που συνέβη σε έναν από τους ασθενείς του στον κινηματογράφο Priya στο Δελχί.

Ένα νέο κορίτσι, που επρόκειτο να παντρευτεί σε μερικούς μήνες, τσιμπήθηκε, ενώ παρακολουθούσε έργο στον κινηματογράφο.. Η ετικέτα με τη βελόνα είχε μήνυμα «υποδοχή στον κόσμο της οικογένειας HIV. Αν και οι γιατροί είπαν στην οικογένειά της ότι απαιτούνται περίπου 6 μήνες πριν ο ιός γίνει ισχυρός για να αρχίσει το επιδρά στον οργανισμό και ότι ένα υγιές θύμα θα μπορούσε να ζήσει περίπου 5-6 έτη, το κορίτσι πέθανε σε 4 μήνες.

Όλοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις δημόσιες θέσεις.

Σκεφτείτε ακριβώς τη διάσωση μιας ζωής με την αποστολή αυτού του μηνύματος. Παρακαλώ, δώστε μερικά δευτερόλεπτα του χρόνου σας και στείλτε αυτό το e-mail σε όσους περισσότερους ανθρώπους μπορείτε.

4 Σχόλια »

Τι είναι παράλογο και νόμιμο, λογικό και παράνομο, παράλογο και παράνομο;


Είναι ένας φοιτητής στο πανεπιστήμιο, και ενώ θέλει να πάρει το πτυχίο, χρωστάει ένα μάθημα από το δεύτερο έτος, και ο καθηγητής δεν τον περνάει με
τίποτα, όσες φορές κι αν το έχει δώσει. Απελπισμένος λοιπόν, πάει στον καθηγητή και του λέει:
– Θα σας πω ένα αίνιγμα, εάν δεν το βρείτε θα υπογράψετε να πάρω το πτυχίο μου, εάν το βρείτε δεν θα το πάρω ποτέ.
– Ακούω, λέει ο καθηγητής.
– Τι είναι παράλογο και νόμιμο, λογικό και παράνομο, παράλογο και παράνομο;
Σκέφτεται λίγο ο καθηγητής και του λέει να τον αφήσει λίγες ημέρες μήπως βρει την απάντηση. Μερικές μέρες μετά συναντιούνται και λέει οκαθηγητής:
– Έχω φάει τον κόσμο αλλά δεν το βρήκα. Θα σου υπογράψω το πτυχίο και θα μου πεις. Κι ενώ υπογράφει το πτυχίο, ο φοιτητής γελώντας του λέει:
– Όλος ο κόσμος το ξέρει, να, αν πάτε και ρωτήσετε οποιονδήποτε στο πανεπιστήμιο θα σας το πει. Ο καθηγητής αποσβολωμένος τρέχει προς το
προαύλιο του πανεπιστημίου όπου συναντά τον καφετζή και τον ρωτάει:
– Τι είναι παράλογο και νόμιμο, λογικό και παράνομο, παράλογο και παράνομο;
Κι ο καφετζής γελώντας:
– Κύριε καθηγητά, απορώ με την ερώτησή σας, αλλά θα σας απαντήσω: Παράλογο είναι να έχετε μια πανέμορφη γυναίκα, 20 χρόνια μικρότερή σας, αλλά είναι νόμιμο. Λογικό είναι να πηδάει κάποιος άλλος την γυναίκα σας αλλά είναι παράνομο. Και παράλογο είναι να υπογράφετε το πτυχίο αυτού που παράνομα πηδάει τη γυναίκα σας…

Comments (1) »

Χρόνια πολλά (με την ιστορία μιας γυναίκας του πολέμου)


Κουβεντιάζοντας χθες στο ιστολόγιο της neraida θυμήθηκα το ντοκιμαντέρ που τυχαία είχα δει πριν λίγο καιρό και πραγματικά με είχε καθηλώσει.
Η ιστορία μιας πραγματικής γυναίκας του πολέμου…

Αφιερωμένο σε όλες σας μιας και γιορτάζετε σήμερα… 😉

——————————————————————————————–

Ήταν στα 1984 όπου στη δίνη του πολέμου ένας φωτογράφος απαθανατήζει μια 13χρονη Αφγανή με εκπληκτικά πράσινα μάτια.
Έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό στο οποίο δούλευε και έπειτα αριθμεί χιλιάδες δημοσιεύσεις ανά τον κόσμο.

Ας μη συνεχίσω αλλο, απλά θα σας μεταφράσω αυτούσιο το ρεπορτάζ του BBC…
1

«Δεκαεπτά έτη πριν, μία νέα Αφγανή κέρδισε τη διεθνή προσοχή όταν εμφανίστηκε το πρόσωπό της στο εξώφυλλο του National Geographic.
Τα μάτια της ήταν διαπεραστικά και πράσινα, και ένα κόκκινο μαντίλι κάλυπτε ατημέλητα το πρόσωπό της.

Το κορίτσι τώρα, μια σύζυγος και μητέρα που ζει σε ένα μακρινό μέρος του Αφγανιστάν για άλλη μια φορά θα «παρουσιαστεί απ’ το περιοδικό, για ένα ζήτημα που εστιάζει στο χάλι των προσφύγων.
Η πρόσφυγας Sharbat Gula Orphaned ήταν 13 πότε η φωτογραφία λήφθηκε το 1984, στα 30 της σήμερα.
Οι γονείς της σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του σοβιετικού πολέμου στο Αφγανιστάν και τοτε ζούσε με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της στο στρατόπεδο προσφύγων Nasir Bagh του Πακιστάν, όπου και φωτογραφήθηκε από τον Steve McCurry.
Από τότε, η εικόνα έχει «φιλοξενηθεί» σε αμέτρητα βιβλία και αφίσες σε όλο τον κόσμο.

Από τότε που δημοσιεύθηκε η εικόνα,ο McCurry είχε προσπαθήσει αρκετές φορές να βρει το κορίτσι, και έχει επιστρέψει στην περιοχή περισσότερες από 10 φορές για να την ψάξει.
Τέλος, με τη βοήθεια μιας ομάδας από το Nat.Geo. την ανακάλυψε στο αφγανικό χωριό της κοντά στα σύνορα του Πακιστάν.

2
Η σκληρή ζωή

Η Sharbat Gula ήταν παντρεμένη μόλις η εικόνα λήφθηκε, και είναι σήμερα μητέρα σε τέσσερις κόρες, μιας εκ των οποίων πέθανε ως νήπιο.

Το 1985 πήγε στο Purdah και το πρόσωπό της κρύφτηκε από ένα πέπλο.
Αφότου τη συνάντησε και πάλι ο κ. McCurry είπε: «Είχε μια σκληρή ζωή. Και τόσο πολλοί μοιράζονται εδώ την ιστορία της.»

Σύμφωνα με το NatGeo, η Sharbat Gula ήταν απολύτως απληροφόρητη της επίδρασης που είχε η φωτογραφία , και δεν την είδε ποτέ έως ότου έφθασε η ομάδα του McCurry.
«Δεν συμπάθησε ακόμη και την φωτο, λόγω της τρύπας που είχεστο σάλι,«
«Θυμήθηκε την ημέρα που την έκαψε σε μια σόμπα
.«αναφέρει ο φωτογράφος.
3
Για να επιβεβαιώσουν ότι είχαν τη σωστή γυναίκα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις ίριδο-ανιχνευτικές τεχνικές τεχνολογίας και πρόσωπο-αναγνώρισης του FBI για να αποδείξουν την ταυτότητά της.
Μονάχα δύο άνθρωποι έχουν το ίδιο σχέδιο ίριδων και η τεχνολογία ήταν σε θέση να ελέγξει ότι Sharbat Gula ήταν πράγματι το κορίτσι στη φωτογραφία…»

——————————————————————————————–

special thanks to museologist 😉

6 Σχόλια »

All you need is love

love love love

Shush your Mouth's Blog

This is my truth, now show me yours

Stefanos Skarmintzos

Ψήγματα Ιστοριας Bits of History

jgalanis

Just another WordPress.com site

HELLYWOOD

by MiltosTr

Disconnect

Σκέψεις και ιδέες για έναν κόσμο συνεχώς συνδεδεμένο.

White Shadows

Antithesis

Λαϊκιστής

"Οι καιροί ου μενετοί" Θουκυδίδης

Oxtapus

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ,ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια... [Νίκος Χουλιαράς]